தேவாலய மரங்களின் கஞ்சத்தனம்

10வயதில்
தேவாலயத்தின் வாசலில்
அடிக்கடி நின்று
மேரி மாதா சிலையை
வெறித்துவிட்டுப் போவேன்

மேரி மாதா
ஆசிர்வதிப்பாள்
எனக்கே எனக்கு மட்டும்
கேட்கும்படியாக

மாலையில்
மீண்டும் தேவாலயத்தின் பக்கமாக
போய் நின்று கொள்வேன்
மேரி மாதாவின்
முகத்தில்
வெயில் இறங்கியிருக்கும்

மரங்களைத் திட்டிக் கொண்டே
நடக்கத் துவங்குவேன் வீட்டிற்கு. . .
அருகிலிருந்தும்
சருகுகளைக் கஞ்சத்தனமாக
வைத்துக் கொண்டு
மாதாவின் முகத்தில்
வெயில் படர
இந்த மரங்கள்
என்ன செய்துக் கொண்டுருக்கின்றன?

சருகுகள்
கட்டிப் போட்டாற் போல
மரத்தில் உதிர்ப்பதற்கு
உத்தரவின்றி
காத்திருக்கின்றன!

இந்த மரங்களுக்கு
அப்படியென்ன கஞ்சத்தனம்?
மாதாவின் முகத்தில்
வெயிலை அப்படியே விட்டுவிட்டு!

கே.பாலமுருகன்
மலேசியா

bala_barathi@hotmail.com

குழந்தைகள் முளைக்கும் பேருந்து

குழந்தைகள் முளைக்கும் பேருந்து

அன்றுதான் பள்ளிப் பேருந்திற்கு

இறக்கைகள் முளைத்திருந்ததைப்

பார்த்தேன்

இறக்கைகள்

அசையத் துவங்கியதும்

பேருந்து

பறக்கிறது

பேருந்தின்

கண்ணாடிகளுக்கு

வெளியில் இறக்கைகள்

முளைத்து

போவோர் வருவோரைப்

பார்த்துக் கையசைத்து

ஆரவாரம் செய்கின்றன

பேருந்துதுப்பிய

குச்சி முட்டைகள்

வாகனமோட்டிகளின்

முகத்தில் பட்டும்

யாரும் கலவரமடையவில்லை

பேருந்தின் வயிற்றிலிருந்து

குதித்து வரும்

பாலித்தின்களை

யாரும்

குப்பைகளாக

நினைப்பதில்லை

பேருந்து எழுப்பும்

ஆர்பாட்ட ஓசைகளை

எல்லோரும் ஆனந்தமாகச்

சகித்துக் கொள்கிறார்கள்

சாப்பாட்டுக் கடைகளில்

அமர்ந்திருப்பவர்கள்

மீன் கடை சீனக் கிழவி

பழ வியாபாரிகள்

முச்சந்தி கடையின்

வெளிச்சத்தில் நின்றிருப்பவர்கள்

எல்லோரையும் பார்த்து

பேருந்து கையசைத்துக்

கத்துகிறது

பேருந்தின் உடல்முழுவதும்

விரல்கள் தோன்றி

பட்டண வீதிகளைச்

சுரண்டி அலசுகிறன்றன

அன்றைய காலைபொழுதுகளில்

பேருந்து வயிறு குழுங்கி

சிரித்துக் கொண்டே

நகர்கிறது

எல்லோரும்

பேருந்துடன்

சேர்ந்து கொண்டு

சிரித்துக் கொண்டே

கடக்கிறார்கள்

ஏனோ தெரியவில்லை

சிலநேரங்களில்

பேருந்து முகம்

கவிழ்ந்து

இறந்த உடலுடன்

காலியாக

வந்து சேர்கிறது

இறக்கைகள் காணவில்லை

சவ ஊர்வலமாய்

பேரிரைச்சிலுடன்

புகைக் கக்கி

உறுமுகிறது

சிறகைத் தொலைத்த

பறவையாய்

நகரத்தில் விழும்

பேருந்தைச்

சிலருக்குப் பிடிப்பதில்லை

ஆக்கம்: கே.பாலமுருகன் ,

சுங்கைப்பட்டாணி

bala_barathi@hotmail.com

சன்னலின் கதை

எப்பொழுது திறந்துவிட்டாலும்
ஏதோ ஒரு கதையை
உள்ளே அனுமதிக்கிறது
தனிமையின்
உக்கிரத்தில் உலர்ந்து போயிருந்த
என் சன்னல்

2.

இருள் அகன்று
வெளியே விரிந்திருக்க
அருகாமையில்
ஓர் இருக்கை
அதற்கும் அப்பால்
இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது
சன்னல்

3.
எவரோ
ஆவேசமாக
புணர்கின்ற ஓசையையும்
சேர்த்தே
கொண்டு வந்து போடுகிறது
சன்னல்

கே.பாலமுருகன்
மலேசியா