சிவா பெரியண்ணனின் வாடகை வீடு- தூக்கில் தொங்கிய அறை

கடந்த வாரம் பெத்தாலிங் ஜெயாவிலுள்ள சிவா பெரியண்ணனின் வாடகை வீட்டுக்குப் போயிருந்தேன். சிவாவின் மேல்மாடி அறைக்குள் நுழையும்போதே சட்டென அதன் இருளும் சோர்வும் சிங்கப்பூர் பாலாஜி சொன்ன ஆத்மாநாம் தற்கொலை சட்டென ஞாபகத்திற்கு வந்தது. பாலாஜியின் வீட்டிற்கு மேல்மாடியில்தான் கவிஞர் ஆத்மாநாம் வசித்திருக்கிறார். யாருடனும் பேசாமல் எப்பொழுதும் மௌனமாக வந்து இருக்குமிடம் தெரியாமல் அவ்வப்போது கரையும் நிசப்தமான வெளி ஆத்மாநாமுடையது என அவர் சொன்னார். ஆத்மாநாம் தற்கொலை செய்துகொண்ட பிறகு பாலாஜி அவர் தூக்குப் போட்டுக்கொண்ட அறையில் படுத்திருந்ததாகவும் கூறினார்.

வெகுகாலத்திற்குப் பிறகு தன் வீட்டின் மேல்மாடியில் தங்கி இறந்துபோனவர் ஆத்மாநாம் தான் எனத் தெரிந்து கொண்ட மறுகணமே பாலாஜி எனக்கு அழைப்புக் கொடுத்து இதைப் பகிர்ந்துகொண்டார். ஆத்மாநாமைக் கவிதைகளின் வழியே 2008 ஆம் ஆண்டில் அறிந்து வைத்திருந்த எனக்கு இந்தத் தகவல் மனதிற்கு நெருக்கமான ஒரு சூன்யத்தை அளித்திருந்தது. நமக்கு நெருக்கமானவர்களின் திடீரென அடையும் உச்சமான அனுபவம் நம்மையும் சேர்த்து சலனப்படுத்தும் என்பதை அப்பொழுது உணர வாய்ப்பிருந்தது.

சிவாக்கு ஒரு தனி அறை இருந்தது. அறை முழுக்க ஆங்காங்கே சிதறிக்கிடக்கும் புத்தகங்கள். இந்த மேல்மாடியில் இருக்கும் வாழ்நாள் முழுவதும் சிவா ஒரு புத்தகம் போல ஒரு மூலையில் அடுக்கப்பட்டிருப்பவர் போல மௌனத்திருந்தார். அவருடைய மௌனம் அறை சுவர்களில் படிந்திருந்தது. சிவாவை 2007 முதல் தான் எனக்குப் பழக்கம். சிங்கப்பூரில் வெளியீடு கண்ட என் கவிதை தொகுப்பு நிகழ்விற்கு வந்திருந்தபோது மேலும் நெருக்கம் கூடியிருந்தது. ஒரே அறையில் இரவு முழுவதும் பேசிக் கழித்த பொழுதுகள் சிவாவுடன் தாராளமாக உரையாட வாய்ப்பளித்திருந்தது.

அன்று இரவு சிவாவின் மேல் மாடியில்தான் படுத்திருந்தேன். இத்துனை மாதங்களாக வல்லினம் இணைய இதழ் இந்தத் தனிமையான அறைக்குள்ளிருந்துதான் தயாராகி வருவதை நேரடியாகப் பார்க்க முடிந்தது. நான் அங்குப் போயிருந்த அன்றைய இரவும் சிவா புகைப்பிடித்துக்கொண்டே வல்லினம் அகப்பக்க வேலையில்தான் இருந்தார்.அவருடன் அந்த வீட்டில் தங்கியிருந்த நண்பர் மிகவும் நகைச்சுவயாகப் பேசிப் பழகக்கூடியவராக இருந்தார். நான் தங்குவதற்குக் கொடுக்கப்பட்டிருந்த இன்னொரு அறையில் முன்பொருவர் தூக்குப் போட்டு இறந்துவிட்டதாகச் சொல்லி என்னைப் பயமுறுத்திக்கொண்டே இருந்தார். அறைக்குத் தாமதமாகச் சென்றால் தற்கொலை செய்து கொண்டவர் கோபப்படுவார் என்பது தொடங்கி, படுக்கும்போது அவர் கால்கள் மேலே தொங்குவதைப் பார்க்க நேர்ந்தால் கண்களை மூடிக்கொள்ளுங்கள் எனும் எச்சரிக்கை வரை அவருடைய ஆலோசனை தொடர்ந்தது.

அதிகாலை 'வானம்' படம் பார்த்துவிட்டு வந்து அறையில் படுத்ததும் தூக்கமே பிடிக்கவில்லை. வெளியில் சிவாவின் அறையில் எரிந்துகொண்டிருந்த விளக்கு வெகுநேரத்திற்குப் பிறகு சட்டென செத்துப் போனது. எனக்கு எப்பொழுதாவது இந்த மாதிரி புது இடங்களில் படுக்க நேர்ந்தால் தூக்கம் வராமல் போகும் பழக்கம் உண்டு. சிரமப்பட்டு உறங்க நான் செய்த முயற்சி சரியாகக் காலை மணி 7.00க்கு வெற்றிப்பெற்றிருந்தது. சிவா என்னை 7.45க்கு எழுப்பினார். காலையிலேயே கிளம்பி முத்தம்மாள் பழனிசாமியை ரவாங்கில் சந்திப்பதாகத் திட்டம். தயாஜியை ஏற்றிக்கொண்ட்டு நவீன் இருக்கும் பத்துமலைக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றோம்.காலை உணவுக்குப் பிறகு நவீன் வந்து சேர்ந்தார்.

இரவில் தூக்கமில்லாமல் வெறுமனே கழித்த நெடிய இரவைவிட சிவாவின் வீட்டில் பார்க்குமிடமெல்லாம் அப்பிக்கிடந்த வெறுமைத்தான் பயங்கரமாகத் தென்பட்டது.

கே.பாலமுருகன்