விடியும் முன் : தீமையின் ருசி

கடந்த வருடம் வெளியானதில் மிகச் சிறந்த திரைக்கதை, ஒளிப்பதிவு, பின்னணி இசை, கலை, நடிப்பு எனத் தாராளமாகக் குறிப்பிடலாம். காட்சியமைப்பு - திரைக்கதையில் 'ஒநாயும் ஆட்டுக்குட்டியும்' படத்தையும் 'விடியும் முன்' படத்தையும் முக்கியமான படமாகச் சொல்லலாம். ஆனால், விடியும் முன் 'London to Brigton' எனும் 2006ஆம் ஆண்டில் வெளிவந்த பிரிட்டிஸ் படத்தின் தழுவல் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. அப்படித் தழுவலாக இருந்தால் ஒரிஜினால்ட்டி இல்லாததால் படத்தின் கதையையும் திரைக்கதையையும் கேள்விக்குட்படுத்தலாம். ஆனால் இப்படத்தில் பூஜாவின் நடிப்பும் கதாபாத்திரமும் தமிழ் சினிமா பொருட்படுத்த வேண்டிய விமர்சிக்க வேண்டிய 2013ஆம் ஆண்டின் வெளிப்பாடாகும். சமூகத்திடமிருந்து எந்தக் கழிவிரக்கத்தையும் எதிர்ப்பார்க்காத ஒரு பாலியல் தொழிலாளி கதாபாத்திரமாக நடித்திருக்கிறார்.

பாலியல் தொழிலாளியின் வாழ்வில் நடக்கும் ஒரு சம்பவத்தின் பற்பல கிளைகள்தான் இப்படம். மற்றபடி அவர்களின் வாழ்வை நோக்கிக் கதறி அழுது சோகப்படும் எந்தத் தருணமும் காட்சியும் படத்தில் இல்லை. எல்லாமும் இன்னொரு காட்சிகளாக எந்த அலட்டலும் மிகையும் இல்லாமல் நகர்கின்றன. இப்படத்தில் வரும் எந்தக் கதாபாத்திரமும் புரட்சியோ, இலட்சியவாதம் கொண்டவர்களோ அல்ல.

படத்தின் கடைசி கட்டம்வரை நமக்குள் இருக்கும் தீமையின் ருசி எத்தனை வன்மமானது என நமையே உணரச் செய்கின்றது. ஒரு 12 வயது சிறுமி பாலியல் கொடுமைக்குள்ளாகுவது பொதுப்புத்தியில் நாம் யாரும் விரும்பாத ஒரு விசயமே. ஆனாலும் ஒரு பெரிய பணக்காரனால் அந்தச் சிறுமி பாலியல் ரீதியில் என்னவோ செய்யப்படுகிறாள்; அதைப் படத்தின் இறுதிவரை சொல்லப்படவில்லை; இருப்பினும் அது என்னவாக இருக்கும் எனும் நுகர்வு வெறிக்கு ஆளாகி படம் முழுக்க அலைந்து கொண்டிருக்கும் மனப்பாண்மைக்கு ஆளாகியிருப்போம். அதைத் தெரிந்துகொண்ட அடுத்த கணமே 'இவனுக்கெல்லாம் இந்தத் தண்டனைக்கூட பத்தாது' எனச் சட்டென நியாயம் தீர்ப்பு வழங்கும் பொதுப்புத்திற்குத் திரும்பிவிடுவோம். நாம் எப்படிப்பட்ட வேடந்தாரிகள்?